Για σένα (μέρος Ι)

Κι έπειτα πάλι πλάγιασα
γυμνή και ταραγμένη
Έψαχνα το βλέμμα σου
έψαχνα εσένα
Πήρα στα χέρια μου τα ίχνη σου
το αποτύπωμά σου
Πήρα στα χέρια μου σταλιές
από τα δάκρυά σου....

Κι η γυναίκα εμφανίστηκε
ξανά πιο κουρασμένη
Άγγιξε τα μαλλιά μου
πήρε ξανά το χέρι μου
εκείνο που έτρεμε πάνω από το μελάνι
μην φύγει μια σταλία
μήπως χαθεί το ίχνος...

Και μεσα στο όνειρο ξανά
σε γνώρισα και πάλι!
Απέναντι από δυο σταλιές
με κάλεσες-θυμάσαι;
Κι έπειτα αμέσως μ' έδιωξες, όπως συμβαίνει πάντα...
Δεν άντεξα τη σιωπή
δεν κράτησα τον πόνο!

Άφησα δυο δάκρυα
κι ας πέσουν
ας τσακιστούνε!
Κι ας πάρουν πίσω τους μαζί εκέινη την καρδιά σου
να την φυλάξουν όμορφα ώσπου στην ξαναδώσω...