F.Kafka "The Silence of the Sirens"
28/6/08
Για σένα (μέρος Ι)
γυμνή και ταραγμένη
Έψαχνα το βλέμμα σου
έψαχνα εσένα
Πήρα στα χέρια μου τα ίχνη σου
το αποτύπωμά σου
Πήρα στα χέρια μου σταλιές
από τα δάκρυά σου....
Κι η γυναίκα εμφανίστηκε
ξανά πιο κουρασμένη
Άγγιξε τα μαλλιά μου
πήρε ξανά το χέρι μου
εκείνο που έτρεμε πάνω από το μελάνι
μην φύγει μια σταλία
μήπως χαθεί το ίχνος...
Και μεσα στο όνειρο ξανά
σε γνώρισα και πάλι!
Απέναντι από δυο σταλιές
με κάλεσες-θυμάσαι;
Κι έπειτα αμέσως μ' έδιωξες, όπως συμβαίνει πάντα...
Δεν άντεξα τη σιωπή
δεν κράτησα τον πόνο!
Άφησα δυο δάκρυα
κι ας πέσουν
ας τσακιστούνε!
Κι ας πάρουν πίσω τους μαζί εκέινη την καρδιά σου
να την φυλάξουν όμορφα ώσπου στην ξαναδώσω...
7/6/08
Tears from the Moon
Ξεκίνησε να ωριμάζει με τη μοναξιά και συνέχισε βρίσκοντας την ευτυχία, εκείνη που νόμιζε πως σε μια στιγμή μπορούσε κάποιος να της προσφέρει. Η μοναξιά ήταν πάντα κάτι που τη στοίχειωνε στο περπάτημά της, στην ανάσα της και στη ζωή της. Δεν παραδέχθηκε ποτέ αυτόν της τον φόβο, μέχρι που βρήκε τον εαυτό της να μονάζει στις πιο απίθανες στιγμές του πλανήτη. Πάντοτε συνήθιζε να λέει πως ήταν περιστοιχισμένη από φίλους και γνωστούς, για τους οποίους νόμιζε πως πάλευε και πως βρισκόταν επαρκώς δίπλα τους. Δεν ήταν όμως ποτέ έτσι, ούτε για εκείνη, ούτε για τους άλλους που θαρρούσε πως ήταν κοντά της. Όπως κι εκείνη παρίστανε πως ήταν εκεί, το ίδιο πρόσφεραν κι οι άλλοι. Απλώς, άλλαζαν ρόλους σε αυτό το όμορφο υποκριτικό παιχνίδι! Κανένας δεν πρόσφερε τίποτα και όλοι νόμιζαν πως τα κάνει όλα...τόλμησε να δοκιμάσει να τα αποκαλύψει, έπαιξε κι έχασε! Και μένει μέσα αποταμιεύοντας όσα θα σκόρπαγε στις υποκριτικές δοκιμασίες, περιμένοντας για το μεγάλο ταξίδι, με αποσκευές τις αναμνήσεις και τα αγκάθια που φύτρωσαν στα φυτά του μπαλκονιού της...
Κι έπειτα, διάλεξε την ευτυχία, χάνοντας τον εαυτό της στις αγκαλιές όσων περίμεναν μέχρι τη μεγάλη στιγμή, μέχρι την αγκαλιά που -δίχως να το ξέρει- χώρεσε μεμονομιάς όλα της τα προβλήματα και τους στεναγμούς...και μόλις έκλεισε τη δαγκάνα συγκράτησε μέρος του μυαλού, του κεφαλιού και της καρδιάς της! Κι έπειτα...τα απελευθέρωσε απότομα και την άφησε να περιμένει και να ουρλιάζει σε ένα τηλέφωνο με μια νεκρή γραμμή να καταπίνει τις κραυγές της. Κι ακόμα περίμενε να συμβεί το ενδεχόμενο, να απορρίψει η καρδιά της το περιττό μόσχευμα που μέσα από αυτή την αγκαλιά ένοιωσε πως φύτρωσε. Αλλά πρόθεση για κάτι τέτοιο δεν υπήρχε...όχι από μέρους της, αλλά από την καρδιά και τον ιδιοκτήτη της... Μίσησε κι αγάπησε την θάλασσα και δεν θέλει να βρεθεί ξανά κοντά της, φοβάται μην πνιγεί στα κύματα που θα την αγκαλιάσουν μεταφέροντας τη θέρμη των χεριών που τόσο καλά -έστω στιγμιαία- γνώρισε... Φοβήθηκε να φτάσει στο τέλος της απόλυτης ευτυχίας, κι όμως, για λίγα δευτερόλεπτα την έννοιωσε! Και μετά εξαρτήθηκε από αυτή...και παρακάλεσε να μην είχε συμβεί ποτέ!
"Ο καθένας μονάχος του πορεύεται στη δόξα, τον έρωτα και τον θάνατο" Κική Δημουλά
1/6/08
Almost Lover
And she again went for it...!
"Still I'm walking within...reaching up the meeting point. Quite undressed and totally naked - allways in that fucking mental way...She found her feet leading her in that deep end world...In love and hate!...In lies that stand between..."
She met that guy, she nodded well enough to pretend she was ok...neither she was"I was forced by an unexplained inside self-power to pretend...and pretend...and pretend! And somehow I felt well, warm and calm! Really weird feelings...but, who can regret that fancy feeling?...guess not even you..."
And again she had to speak, to nod, to laugh and lie for that nice time of hers...
"Really tried to feel what he was giving! But not! In that comfortable couch I just stopped to nod, to feel and to pretend! For an instance I just wished for death to catch me first! I just wished that when I'd turn my head to the other side I would face Him...The One...and, yeahhh !, I once wished that tis fucking wish could happen! I only thought that the stupid feelings had dissapeared just forever..."
And she was feeling guilty for betraying, lying,hiding and pretending!
"She again turned her face to the wall...She was trying to hide her tears...She again tried to lie! She didn't care about the others...she was afraid of herself...she was afraid of the morning glipse at her cracked mirror...She couldn't evern stare at her shattered soul..."
The only thing that she'd wish for was to leave....and walk all night long with her naked feet burning on the pavement...and with her footprings turning those stones in sparkling ice...
She could only wish she had her Almost Lover...
She could only walk by his side...
They could listen to that melody...
Almost Lover - A Fine Frenzy
Your fingertips across my skin
The palm trees swaying in the wind
Images...
You sang me Spanish lullabies
The sweetest sadness in your eyes
Clever trick!
Well, I never want to see you unhappy
I thought you'd want the same for me...
Goodbye, my hopeless dream
I'm trying not to think about you
Can't you just let me be?
So long, my luckless romance
My back is turned on you
Should've known you'd bring me heartache
Almost lovers always do...
We walked along a crowded street
You took my hand and danced with me
Images...
And when you left, you kissed my lips
You told me you would never, never forget
These images...
No!
Well, I'd never want to see you unhappy
I thought you'd want the same for me...
Goodbye, my almost lover
Goodbye, my hopeless dream
I'm trying not to think about you
Can't you just let me be?
So long, my luckless romance
My back is turned on you
Should've known you'd bring me heartache
Almost lovers always do...
I cannot go to the ocean
I cannot drive the streets at night
I cannot wake up in the morning
Without you on my mind...
So you're gone and I'm haunted
And I bet you are just fine!
Did I make it that
Easy to walk right in and out
Of my life?
Goodbye, my almost lover
Goodbye, my hopeless dream
I'm trying not to think about you
Can't you just let me be?
So long, my luckless romance
My back is turned on you
Should have known you'd bring me heartache
Almost lovers always do...