Ανασαίνω
γιατί ζω ακόμη κάτω απ' την ίδια τέντα
απ' το δικό μου πρίσμα σε κοιτώ
έρχεσαι κοντά μου -σ'άπατώ
γιατί σε είδα μέσα από το πρίσμα!
Ακουμπώ
σε σένα ακόμη και μακριά
δέχεσαι τα μέρη μου
και δεν τα τεμαχίζεις
επιλέγοντας αυτό
που νομίζεις πως ταιριάζει
Αποπνέω
ευώδιμα γιασεμιά
που γρήγορα μαραίνονται
δεν τα πότισε κανείς
και μείναν μόνα
Αναζητώ
εικόνες
στο μυαλό τις φέρνω
μοιράζω ανάσες που λαθραία απόκτησα
και ξεμακραίνω μόνη...
Αναρτήσεις στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ
BANNERS
7 σχόλια:
"Μοιράζω ανάσες που λαθραία απέκτησα..."
Απίστευτο... Να κλέβεις ανάσες απο κάποιο κρυφό φιλί...Να κλέβεις οξυγόνο απο την σάπια και βρώμικη καθημερινότητα να κλέβεις λίγη ζωή απο τα όνειρα σου. Καλές γιορτές...
Every creature in this earth dies alone...
Donnie from Donnie Darko
Και γς στον ίδιο στίχο έμηνα με την Estella..
Πολύ ζεστό!
"ΔΕΧΕΣΑΙ ΤΑ ΜΕΡΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΤΕΜΑΧΙΖΕΙΣ"....ΠΟΣΟ ΛΙΓΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΑΣ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ...ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΤΟΣΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΓΥΜΝΩΘΕΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ...ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΝΑ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟΣΟ???....
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ...
την καλησπέρα μου....
Πέρασα να πω ένα για πολύ όμορφο blog..
σε βρήκα τυχαία και νιώθω να σε καταλαβαίνω :) καλώς σε βρήκα :)
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Οι εκδόσεις ΤΟΠΟΣ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλιου του Μιχάλη Κατσαρού ΜΕΙΖΟΝΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ, την Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018,ωρα 8.00, στο POLIS ART CAFÉ, Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου, Τηλ.210-3245988
_____________________________________________________________________
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 20 χρόνων από το θάνατο του ελευθεριακού ποιητή Μιχάλη Κατσαρού, οι εκδόσεις ΤΟΠΟΣ προχώρησαν στην έκδοση του βιβλίου «ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ, ΜΕΙΖΟΝΑ ΠΟΙΗΤΙΚΑ» .Το βιβλίο αυτό, σε επιμέλεια Άρη Μαραγκόπουλου, περιλαμβάνει όλο το έργο της πρώτης συγγραφικής περιόδου του ποιητή, δηλαδή τις συλλογές ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ, ΟΡΟΠΕΔΙΟ και ΚΑΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ καθώς και για πρώτη φορά ΑΝΕΚΔΟΤΑ, ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΑ ΚΑΙ ΑΘΗΣΑΥΡΙΣΤΑ ποιήματα από την ίδια εποχή, δηλαδή από τα χρόνια της Απελευθέρωσης, των Δεκεμβριανών και των κατοπινών χρόνων, μέχρι και το 1957.
Στο πρώτο μέρος του μπορεί ο αναγνώστης να διαβάσει ποιήματα διάσημα όπως τη Διαθήκη με το Αντισταθείτε και το «Ελευθερία Ανάπηρη πάλι σου τάζουν» ή το «Πάρτε μαζί σας νερό, το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία». Το δεύτερο μέρος του τόμου, έχει άγνωστα ποιήματα, με την ίδια θεματολογία αλλά και παλιότερα , των ηρωικών εποχών, όπως αυτό, γραμμένο για (κι επάνω στα ) οδοφράγματα των Δεκεμβριανών:
Έφοδος
Δέσαμε την καρδιά μας στο οδόφραγμα.
Κι η σιωπή της νύχτας λαγοκοιμότανε.
Μετρήσαμε τα δένδρα τ’ ασάλευτα
στην ατέλειωτη λεωφόρο.
Κι άχνιζεν η ανάσα μας προσμένοντας
έσταζε το μολύβι απ’ την καρδιά μας
κι ακούγαμε τελεύοντας τον ήχο του στην άσφαλτο.
Κι όπου τα ξημερώματα λύθηκαν τ’ αγριοπούλια
που προσμένανε το μήνυμα της έφοδος.
Χτύπησαν τις φτερούγες αλαλάζοντας
στη φωτεινή γραμμή χωρίς θάνατο
Πήρανε την κορφή τ’ Ολύμπου την ασάλευτη
και παίξανε στη μάχη το τραγούδι.
Και προσπεράσαμε τα πεθαμένα δέντρα που δεν έγνεφαν
Και προσπεράσαμε τα μολυβένια στρατιωτάκια
π’ απορήσανε για τον άνεμο.
Έσκαζε ο ήλιος στήνοντας το λάβαρό μας
δύο τετράγωνα πιο μπρος από τα χτες...
…………………………………………………………………………………
Ή όπως αυτό, που το έγραψε σένα πακέτο από τσιγάρα αμέσως μετά την εκτέλεση του Μπελογιάννη και του Πλουμπίδη:
Με το λάβαρό σου
Με το λάβαρό σου
το κοντάρι σπασμένο
προσπαθείς ν’ ανεβείς τα σκαλιά.
Τα πλήθη κάτω–
κάτω από σε
λουφασμένα στον ίσκιο
ή καθισμένα αδιάφορα σε μια πέτρα
σκύβουν όλο και σκύβουν
κι άξαφνα ανάβουν οι πυρκαγιές
–η δικιά σου φωτιά
του ανθρώπου με το γαρίφαλο
και του άλλου.
Κι άξαφνα
ακούγεται μια φωνή
κι ύστερα πάλι σωπαίνουν
κι εσύ στα σκαλιά
εσύ τη σημαία κυματίζεις για λίγο.
Μετά περνάνε καμιόνια
αυτοκίνητα, υπηρεσιακά έγγραφα,
πυροβολικό, στρατιώτες,
περνάνε εργάτες που έχασαν
το σαββατόβραδο
κι άλλα σπουδαία.
Σε περιμένω.
Και αυτό, για τους μεγάλους «Ηγέτες» :
Στην όρχηση
Στους ήχους
Στα κρουστά
Πρώτος ο Μάγος Ισκαβάντι.
Τέλειος εις όλα.
Εις την φρουράν
Εις το μαστίγιον
Υψούτο με το τραχύ βλέμμα του
Ως τίγρης πάνω από τα πλήθη του λαού Γιαμά – Σι – Εν.
Παράδειγμα προς νέους
Σε χίλιους αιώνας εις όλην την Ασίαν.
Μόνον Που έπασχε από νόσον άγνωστον των οφθαλμών
Κανείς όμως δεν το γνώριζεν
Κι έτσι ευτυχούσε
Δημοσίευση σχολίου